ครึ่งแรกทั้งหลอนทั้งขนลุกไม่คิดว่าบรรยากาศจะเหมาะเจาะเข้ากับฉากหลังเป็นพื้นป่าในยุคสมัยสงครามเวียดนามได้ขนาดนี้ ต้องยอมรับว่าน่าสะพรึงไม่น้อยกับสิ่งที่ผสมผสานระหว่างจิตวิทยากับเรื่องผีให้เป็นเนื้อเรื่องเดียวกัน แต่ความหลอนน่ากลัวนี้ไม่ได้เกิดขึ้นแค่ในหนังเท่านั้น เนื่องจากเคยเกิดขึ้นจริงกับเหล่าทหารเกาหลีใต้ที่ได้รับสัญญาณวิทยุขอความช่วยเหลือจากหน่วย Donkey 3 ซึ่งสัญญาณก็ขาดๆหายๆ จับใจความได้ไม่ชัดเจน มีคลื่นแทรกตลอดเวลา ทว่าสิ่งที่พอฟังรู้เรื่องคือประโยคที่บอกว่าตัวเองกำลังทรมานเหมือนอยู่ในนรกอยากให้ไปช่วยเหลือเร็วๆ แต่นั้นยังไม่หลอนเท่าเมื่อรู้ว่าหน่วยนี้ได้หายสาบสูญไปในพื้นที่ R-Point เป็นเวลา 6 เดือนกว่าแล้ว แน่นอนว่าไม่น่าเป็นไปได้ที่หายไปนานขนาดนั้นแล้วยังติดต่อกลับมาได้ทั้งที่สันนิษฐานไปแล้วว่าหน่วยนี้เสียชีวิตกันหมดทุกคน

ระหว่างการรุกรานนอร์มังดี มีการพบรูปถ่ายของชายชาวเกาหลีรูปร่างผอมบางในชุดเครื่องแบบเยอรมัน ปรากฏว่าชายผู้นี้เคยเป็นทหารในกองทัพญี่ปุ่น รัสเซีย และเยอรมัน เรื่องราวที่น่าทึ่งของเขาเป็นแรงบันดาลใจให้ผู้กำกับคังเจกยูสร้างละครสงครามมหากาพย์เรื่องนี้

สามปีหลังจากที่อายุความสิบปีหมดลง นักสืบตำรวจรยู อี-แจ ได้พบกับชายที่ฆ่าลูกชายของเขาในอุบัติเหตุชนแล้วหนี

พ่อของ "ฮีจู" (ชิมอึนคยอง) ถูกฆาตกรรมโดยฆาตกรชื่อ "คิบอม" (คิมซองโอ) เมื่อเธออายุได้เพียง 7 ขวบ ในเวลาต่อมาคิบอมก็ถูกจับเข้าคุก แต่ 15 ปีต่อมา เขาก็ถูกปล่อยตัวออกมา ฮีจูเฝ้ารอเวลานี้มาอย่างเนิ่นนานเพื่อจะแก้แค้นให้พ่อตัวเอง

อัยการแผนสูงยืมมือสิบแปดมงกุฎและแก๊งนักต้มตุ๋นมาช่วยจับจอมลวงโลกชื่อกระฉ่อน ทุกคนจึงต้องละวางความแตกต่างและผลประโยชน์ส่วนตัวในปฏิบัติการไถ่บาป เพื่อทวงคืนความยุติธรรม