เป็นเรื่องราวของนักข่าวบริษัททีวีแห่งหนึ่งที่ตามล่าหาความจริง ชเวอินฮา (รับบทโดย พัคชินเฮ) คือนักข่าวสาวที่เป็น Pinocchio Syndrome นั่นคือเธอห้ามโกหกหรือเล่นละคร ไม่งั้นเธอจะมีอาการสะอึกอย่างรุนแรง ในขณะที่ ชเวดัลโพ (รับบทโดย อีจงซอก) เป็นนักข่าวหน้าใหม่ที่บริษัทแห่งนั้น ชเวดัลโพ เป็นคนหน้าตาดีแต่แต่งตัวไม่เป็น ทำให้ผู้คนพากันดูถูกเขาแต่เขามีความสามารถในการจดจำภาพได้เหตุการณ์ได้เป็นฉากๆจึงทำให้เขาประสบความสำเร็จในการเป็นนักข่าว และเมื่อทั้งสองคนได้โคจรมาพบกัน เรื่องราวความรักจึงได้อุบัติขึ้น

ปี 1986 นักสืบพัคกวังโฮตามล่าตัวฆาตกรต่อเนื่องที่หนีเข้าไปในอุโมงค์ร้าง แต่ถูกทำร้ายจนสลบไป หลังจากฟื้นขึ้นมาอีกทีเขาพบว่าได้ข้ามเวลามาอยู่ในปี 2016! ในยุคปัจจุบันคดีฆาตกรรมนั้นก็ยังตามจับคนร้ายไม่ได้ นักสืบพัคจึงสวมรอยเข้าไปทำงานร่วมกับทีมสืบสวนเพื่อตามจับคนร้าย และหาทางกลับไปยังยุคที่เขาจากมา

สามพี่น้องที่เหนื่อยหน่ายกับการใช้ชีวิตจืดชืดในโลกของผู้ใหญ่ พยายามแสวงหาอิสรภาพและสิ่งเติมเต็มจากชีวิตที่ไม่มีอะไรน่าสนใจสักอย่าง

ความใส่ใจที่เรามีต่อร่างกายนั้นแทบจะเรียกว่าหมกมุ่น แต่จะมีสักกี่คนที่ใส่ใจเรื่องของจิตใจตัวเอง เราเคยรู้สึกว่าความคิดผิดแปลกสวนทางกับความตั้งใจไหม ทุกคนต่างอยากมีความสุข แต่กี่คนกันล่ะที่ละเลยจิตใจทั้งที่กุญแจแห่งความสุขวางอยู่ในนั้น ละครเรื่องนี้สะท้อนเรื่องราวของคนที่มีแผลฝังลึก ทั้งที่ไม่รู้ตัวหรือพยายามซ่อนอาการทางจิตเอาไว้ พวกเขาได้เรียนรู้ผ่านกันและกันว่าพวกเขาไม่ได้เจ็บปวดอยู่คนเดียว และไม่ได้เผชิญกับมันตามลำพัง พวกเขาได้รู้ว่ามนุษย์ต่างโดดเดี่ยว และมนุษย์อยากมีชีวิตอยู่ ไม่ใช่ตาย นี่คือเรื่องราวอบอุ่นหัวใจที่จะสื่อให้เห็นว่า ทุกคนมีความพิเศษในตัวเอง และนั่นไม่ใช่ความผิดแปลกแม้แต่น้อย