นักศึกษาสายศิลป์แอบปิ๊งเพื่อนร่วมชั้นที่มีพรสวรรค์ด้านบาสเกตบอล และออกเดินทางค้นหาตัวเองผ่านชีวิตมหาวิทยาลัย

บอกเล่าเรื่องราวความสัมพันธ์ของเหล่าผู้คนบนเรือสำราญไม่ว่าจะเป็นกัปตันลูกเรือหรือแม้กระทั่งผู้โดยสาร ซึ่งเกี่ยวข้องกับนักท่องเที่ยวและทีมงานกว่า 6,000 คน ซึ่งจะต้องเผชิญกับการเดินทางที่เต็มไปด้วยความท้าทายในการทำงานและความรักของติงไค่ (รับบทโดย จางฮั่น) ลูกเรือหนุ่มรุ่นใหม่ไฟแรงผู้มีความสามารถโดดเด่นเป็นที่น่าจับตามองเขาได้พบกับไกด์สาว เทียนเยว่ (รับบทโดย หวังลี่คุน) ในเหตุการณ์ที่ไม่คาดฝันและเขาได้ให้ความช่วยเหลือเธออย่างอบอุ่นเอาใจใส่ และนี่คือจุดเริ่มต้นเส้นทางความรักของคนทั้งสอง

เล่าถึงเรื่องราวโรแมนติกระหว่างพันตรีเหลียงมู่เจ๋อผู้มีอนาคตที่สุดของกองพลพิเศษแห่งเขตทหาร G กับเซี่ยชูแพทย์จากทีมช่วยเหลือทางการแพทย์ในต่างแดน ด้วยภาระหน้าที่ทำให้ทั้งสองได้พบกัน รู้จักกัน รักกัน และร่วมกันเอาชนะผู้ก่อการร้ายลักพาตัว ทำลายแก๊งอาชญากรที่ขโมยความลับทางทหาร ท้ายที่สุดก็กวาดล้างกองกำลังอาชญากรสิ้น ปฏิบัติภารกิจทางทหารและปกป้องผู้เป็นที่รักไปด้วยในเวลาเดียวกัน

เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อจินอวี้หงนางเอกของเรื่องที่เป็นนักดนตรีในหอนางโลม มีน้องสาวที่ป่วยหนักคนหนึ่ง เถ้าแก่หอนางโลมพยายามให้นางเอกไปเป็นนางโลม ถึงขนาดวางยานางเอกแล้วไปให้ผู้ชายประมูล โชคดีที่มีพ่อค้าตระกูลหลู่คนหนึ่งที่เคยพบนางเอก เขาได้จ่ายเงินถึงสองพันตำลึงเพื่อช่วยนางเอก เถ้าแก่เห็นน้องสาวนางเอกป่วยหนักเป็นภาระจึงให้คนนำไปทิ้งที่สุสาน นางเอกจึงตามไปช่วยและได้ไปขอความช่วยเหลือจากพ่อค้าคนนั้น สุดท้ายพ่อค้าคนนั้นก็ได้ไถ่ตัวนางเอกและได้แต่งงานกับนางเอก ในบ้านยังมีแม่สามีและหัวหน้าสาวใช้ที่คอยกลั่นแกล้งนางเอก และสามีนางเอกก็ดูลงทุนกับนางเอกทั้งที่เจอกันไม่กี่ครั้ง ไม่รู้ว่าจริงๆต้องการอะไรจากนางเอกกันแน่ นางเอกจะสามารถเอาตัวรอดในบ้านสามีได้หรือไม่

"หิมะเจ็ดรัตติกาล รักไร้กาลเวลา" เป็นซีรีส์ศิลปะการต่อสู้ย้อนยุคที่กำกับโดย เหรินไห่เทา ("หอดอกบัวลายมงคล") และ เหลียงเซิ่งเฉวียน ("ฮัวเชียนกู่") นำแสดงโดย หลี่ชิ่น ("หาญท้าชะตาฟ้า ปริศนายุทธจักร 1") และ เจิงซุ่นซี ("หอดอกบัวลายมงคล") ซีรีส์เรื่องนี้ดัดแปลงมาจากนวนิยายชื่อเดียวกันของชางเยว่ มือกระบี่จอมดื้อรั้น ฮั่วจั่นไป๋ (รับบทโดย เจิงซุ่นซี) ตามหายาไปให้ลูกชายของเพื่อน และได้พบกับ เซวียจื่อเย่ (รับบทโดย หลี่ชิ่น) ปรมาจารย์แห่งหุบเขายา เมื่อทั้งสองอยู่ด้วยกันในแต่ละวันเป็นเวลาแปดปี พวกเขาก็มีความหลงใหลในกันและกัน เข้าใจกันได้ลึกซึ้งยิ่งขึ้น ช่วยเหลือซึ่งกันและกัน พวกเขาก็ตกลงที่จะดื่มด้วยกันใต้ต้นเหมยในปีหน้า ทว่าเนื่องด้วยความรับผิดชอบที่แต่ละคนต้องแบกรับ จึงเป็นการยากที่จะแสดงความรู้สึกรักออกมา สุดท้ายเหลือเพียงความเสียใจที่ต้องพรากจากกัน การดื่มและพูดคุยท่ามกลางสายลมและหิมะ การบอกลาที่ห่างไกลนับพันลี้ การพลัดพรากที่ติดค้างในหัวใจ ความรักที่ถูกลิขิตให้คงอยู่ตลอดไปแสดงให้เห็นถึงความโศกเศร้าของชีวิตและความตายของการยึดติดและปล่อยวาง